Ladik / Samsun
Yolculukların en güzel yanı, belki de güzel insanlara rastlamaktır. Hele bir de bu yolculuk Anadolu hikayeleri barındırıyorsa daha bir başkadır.
Soğuk bir kış günüydü. Samsun’dan Erbaa’ya doğru yavaş yavaş yol alırken, Ladik Gölü civarında çevreyi izliyordum.
Bu gölün çevresi fotoğraf açısından ve görsel açıdan çok zengin. Özellikle de bahar aylarında burayı izlemeyi çok seviyorum.
Yolda ağır ağır ilerlerken çobanları ve koyun sürülerini gördüm. Düzlüklerde keyifle yayılan koyunlar kolayca dikkat çekiyordu. Doğanın güzellikleri her yerdeydi.
Yolun solunda üzerinde kepeneği ile koyun otlatan bir çoban gördüm. Geçerken de kornaya bastım, sağolsun o da el kaldırdı selamımı aldı. Biraz ileriye gittikten sonra, yol boşalınca u dönüşü yapıp tekrardan çobanın yanına geldim.
İyi ki de tanışmışım Serdal Abi ile. Çok misafirperver, çok içten birisi. Müsait zamanda davet etti. Mutlaka yeniden gidip sohbetimize kaldığımız yerden devam etmek isterim.
Anadolu’nun en güzel yanı bu işte. Sanki yıllardır birbirimizi tanıyor gibi muhabbet edebiliyoruz. Umarım, bu güzel yürekli insanlar tükenmez. Yaşayan Anadolu, hep yaşasın…